Het is niet altijd even helder wanneer een theorie morosofisch is en wanneer niet. Een voorbeeld is de leer van Erich von Däniken over het feit dat onze beschaving van ruimtewezens komt. Hij wordt door velen als morosoof gezien, maar door anderen als serieus wetenschapper. En vlak ook Harry Mulisch niet uit met zijn 'De compositie van de wereld'. Bedenker van de term is Matthijs van Boxsel die zijn leven gewijd heeft aan het encyclopedisch in kaart brengen van de Domheid waarvan de Morosofie een belangrijke hoofdstroming vormt.
In maart en april vond in WORM in Rotterdam een 'morosofisch' festival plaats: uit lezingen van onder anderen Van Boxsel en Moeliker, er waren morosofen uitgenodigd om hun kwestie voor het voetlicht te brengen - de meeste ontkenden trouwens dat ze morosofen waren - of wisten het niet. Er was een morosofische filmavond geprogrammeerd door de morosofische cineasten Mels van Zutphen en Sander Blom, er werden artiesten uit binnen en buitenland uitgenodigd om Morosofische projecten te verzinnen en uit te voeren, en last but not least, alles werd vastgelegd inclusief interviews met deelnemers aan het festival. Dit alles heeft zijn neerslag gekregen in een drie uur durende radiofonische documentaire over morosofie . Gepoogd is een impressie te geven van een gebeuren dat tegelijkertijd de Morosofie beschreef, uitlachte, bewonderde en wàs. Dus interviews, live-optredens, compositie-opdrachten, soundscapes en muziek in de meest morosofische zin van het woord.
Bron: Café Sonore
